Ve son satırı yazdı kalem.raks etti ışık gölgesiyle ben,sensizlik şarabını içerken....sesizliğin doğuruyor her seferinde sensizlik....gölgende kayboluyorum gölgemde ölüyorum......
zamansız olduğunu bildiğim her bir ayrılığa isyan ediyorum ...biliyorum getirmiyor seni geri kokunu  ve vesairelerini ama ben içimi rahatlatıyorum....karanlıktayım sana kavuşmak için iğneyle kuyu kazıyorum 
sonunda sen varsın ama ömrüm tükeniyor ben tükeniyorum ......